Na het lezen van een aantal boeken merk ik dat de dagboekstijl (Slice of life-genre) steeds terugkomt.
De kritiek op de dagboekstijl is dat een dagboek niet altijd een afgerond geheel is waarin alle dramatische conflicten worden opgelost.
Indien ik de 3 boeken (Is dit alles, Dit is geen dagboek en Nultijd) vergelijk merk is toch dat de "dagboekstijl" anders gehanteerd wordt. Dit maakt voor mij toch het verschil in literair genre.
Na het lezen van de recensies van "Nultijd"begrijp ik pas goed hoe goed dit boek is opgebouwd en waarom dit ook zijn succes bepaalt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten